„Byłam smutna kiedy wyjeżdżałam ze Sri Lanki, martwiłam się, że będę tęsknić za mamą.
A teraz jestem smutna ,że muszę wyjeżdżać z Polski . Mam tutaj sześć domów i sześć rodzin , które traktują mnie jak własną córkę” – powiedziała nam ze łzami wzruszenia w oczach Kaushi na naszym szkolnym pożegnaniu wolontariuszy z AIESEC-u.
My też byliśmy wzruszeni jej słowami. Dzięki naszej pracy, a w szczególności dzięki wspaniałej, tradycyjnej polskiej gościnności rodzin przyjmujących wolontariuszy ( w naszej szkole są to państwo Kmiecikowie i państwo Kwaśny), niektórzy mieszkańcy dalekiej Sri Lanki i nie tak dalekiej Turcji dowiedzą się od naszych studentów, że Polska to piękny kraj w którym mieszkają przyjaźni, otwarci, tolerancyjni i ciekawi świata ludzie.
Pożegnanie naszych gości uświetniły tańcem nasze niezawodne cheerleaderki, a uczennice z klas 6a, 7 i 8 zaśpiewały dla nich po polsku i angielsku.
Gorąco dziękujemy też wszystkim uczniom i rodzicom, dzięki którym nasi studenci mogli skosztować pysznych polskich wypieków.
W tym roku po raz pierwszy rola tłumacza podczas uroczystości przypadła naszemu uczniowi- Mariusz Jaksender zadebiutował jako tłumacz i zrobił to fantastycznie.
Trzecia wizyta zagranicznych wolontariuszy już za nami. Dziękujemy Kaushi i Mert Canowi , że przybliżyli naszym uczniom swoje kraje i zmotywowali nasze dzieci do mówienia po angielsku. Ale to , co jest w tych wizytach najważniejsze, to fakt, że pomimo , że żyjemy na innych kontynentach, mamy inny kolor skóry, wyznajemy różne religie, to możemy się łatwo porozumieć , świetnie się razem bawić i zdecydowanie więcej nas łączy niż dzieli.
To najważniejsza lekcja dla naszych uczniów.